De Cycloon, de Treinstaking..Welcome to Sri Lanka

Sri Lanka

Oh oh wat was je heftig.

Meteen op het vliegveld overvallen door meerdere taxi chauffeurs met uiteraard de beste prijzen, felle verlichting, veel getoeter en getrek.

Het was echt even acclimatiseren na het toch wel rustgevende Malediven om zo om 19:30 uur ontvangen te worden.

Na even weggelopen te zijn van de drukte in gesprek geraakt met twee Canadezen die opgehaald werden door een Airbnb verhuurder. Na wat onderhandeling en het bekijken van wat foto's op haar telefoon, de beslissing gemaakt om bij dezelfde locatie onze eerste nachtje in Sri Lanka door te brengen. Dus hop met zijn vieren en bagage in de auto op weg naar negombo.

Eerste wat opviel was uiteraard het chaotische verkeer, dat was echt even billen knijpen en er van uitgaan dat de bestuurder ook niet dood wilde. Aangekomen op locatie, pfew.. kamer uitgekozen, tas gedropt en aan de welkomst thee..

Daarna op zoek gegaan naar wat eten en een koud biertje en op tijd gaan slapen.

Volgende dag hebben we ons af laten zetten op het treinstation en kon de reis beginnen!

Negombo naar Puttalam, of nee toch maar richting Hikkaduwa

Al wachtend op de trein naar het noorden (Puttalam) toch besloten naar het zuiden te gaan, deze trein kwam immers eerder. Eerst richting Colombo, daar aangekomen gevraagd waar de trein ging richting Galle. Over 10 minuten aan de andere kant van het station. Met de backpack over de trappen racen naar de andere kant en onderweg bedenken dat we geen kaartje hebben voor het vervolg van de reis om vervolgens te beslissen dat daar geen tijd voor is, gezien de rij en de trein gaat nu over 5min. We betalen wel bij de conducteur.

Bezweet aangekomen op het juiste spoor nog anderhalf uur moeten wachten op het moment dat de trein ook daadwerkelijk aankwam en vertrok…

Onderweg bleek dat we nog een overstap moesten maken en ook daar weer 2 uur moesten wachten, besloten om daar te overnachten en de dag erna verder te reizen. Prachtig mooi (vooral duur en redelijk verlaten) hotel was de enige accommodatie.

Goed begin is het halve werk natuurlijk!

Panadura richting Hikkaduwa

Vol goede moed de reis voortgezet naar het surfers backpacking Paradise. Aangekomen met de tuktuk richting een guesthouse van een vriend waar je goedkoop kan overnachten enzo plek.

Moe van het reizen en niet goed geïnspecteerd sliepen we uiteindelijk in onze mummy (de oplossing voor bedden die echt niet te doen zijn zo vies) samen met de huiskakkerlak in hoe wij het noemen; “de hel op aarde”

Volgende dag verhuist naar een schone accomodatie aan het strand.

Hikkaduwa is een plaats aan het strand waar de “snelweg” dwars doorheen loopt. Het heeft een groot aantal restaurants en barretjes waar je je prima kan vermaken tijdens en na zonuren op de dag.

Overdag kan je er goed leren surfen, indien het weer en de stroming het toelaten of fijn relaxen aan het strand.

Hikkaduwa naar Merissa

Met de trein verder richting het zuiden. Merissa is een plaatje wat ligt in een baai. Dit maakt het gevoelsmatig kleinschaliger dan dat het is.

In de stromende regen kwamen we aan bij het treinstation en hebben ons samen met de tuktuk chauffeur door enorme plassen begeven om op de plaats van bestemming te komen. De straten stonden behoorlijk blank en we keken elkaar toch even aan van wat is hier gebeurd?

Bleken we vol in een cycloon terecht te zijn gekomen. De opvolgende dagen heeft het enorm geregend met als resultaat een giga waterval midden door het hostel en zelfs het raam in onze kamer was niet bestand tegen deze hoeveelheid regen!

Na twee dagen bedacht om landinwaarts te gaan, bleek de weg rond de berg van Ella te zijn verzakt, waardoor er geen verkeer mogelijk was door de gevaarlijke situatie die door de regen was ontstaan..

Alle plaatsen rond Merissa hebben zonder stroom gezeten en er zijn heel wat mensen gewond geraakt en zelfs overleden.

Uiteindelijk hebben we geluk gehad dat we hikkaduwa (veel erger getroffen dan Merissa) op tijd hebben verlaten..

Merissa naar Weligama

Uiteindelijk brak er dan een twijfelachtig zonnetje door en liet de regen het even afweten. We hebben onze spullen gepakt en zijn met de tuk tuk naar het naastliggende Weligama verhuist. Dit staat bekend als een goede plek om te leren surfen en jawel, hier hebben we dan ook onze eerste surfles gehad samen!

Na drie prima dagen met wat regen in de namiddag hebben we onze treinreis richting Kandy ingezet, toch richting de bergen!

Weligama naar Galle

Prachtig door Nederlanders gebouwd fort, see for yourself;

Galle naar Kandy

Wat is het toch goed geregeld met de trein in Sri Lanka, mits je tweede klas kan reizen. Richting Kandy is er echter geen andere optie en krijg je zelfs een stoelnummer! Wat een andere beleving. De mensen in Sri Lanka zijn allemaal super lief en beleefd, totdat ze de trein inmoeten. Om een plek te bemachtigen springen ze al in de trein, voordat deze stil staat en worden er al tassen door het raam gegooid, als zijnde van deze plek is voor mij, ik kom eraan! Een hele ervaring wanneer je met je backpack uit de trein probeert te komen, terwijl iedereen al aan het instappen is...

Na een aanvaring met een oudere dame die graag naar binnen wilde en wij die graag naar buiten wilde en uiteindelijk het voordeel hadden van een backpack, waardoor ze er niet langs kon. Kregen we een kleine glimlach van haar, als zijnde van “Oke, ik ben niet boos, jullie hebben gewonnen, vooruit, stap eerst maar uit dan” Liet ze ons een beetje verdwaasd achter op het perron, terwijl de trein het station weer verliet.

Kandy

Een prachtige stad in de bergen met een enorm groot meer waar het omheen is gecentreerd. De tempel van de Tooth van Buddha, de Big Buddha die over de stad waakt (een soort Christo de Redentor in Rio de Janeiro) monistries in de bergen waar de kleine monniken worden klaargestoomd, lekkere bakkers en fijne specerijtuinen waar we alles te weten zijn gekomen over het kaneel van Sri Lanka en de nep versie (goedkopere variant) die de rest van de wereld gebruikt (leuk google moment ;) )

Voldaan van de indrukken op naar het treinstation voor het vervolg, alleen... de trein is in staking. Dit is achteraf de langste treinstaking geweest in Sri Lanka tot dat moment. Met gevaar voor eigen leven, dan een ritje met de “ suicide” buschauffeurs van Sri Lanka.

Kandy naar Anuradhapura

Na een enerverende busreis van ca. 5,5 uur aangekomen op het busstation. Oh oh wat was ik blij dat we met twee benen zonder beweging en getoeter weer op de grond stonden. Ja, mensen stappen hier in rijdende treinen, maar blijkbaar net zo goed uit rijdende bussen..

Het blijkt dat de busmaatschappijen privaat zijn en dit heeft als resultaat dat ze met elkaar “ racen” om de meeste mensen mee te kunnen nemen. Dus ja, bussen halen elkaar in met hoge snelheid en Ja, als je getoeter van een bus hoort in de verte betekent dit: “ kijk uit ik kom eraan en nee ik ben niet van plan om zachter te gaan rijden” mocht je willen instappen heb je hier ongeveer 1,5 seconden voor en dan trekt de chauffeur weer op, door naar de volgende passagier.

Van bergen naar cultuur.

Anuradhapura

De stad staat op de werelderfgoedlijst van Unesco en dit is niet zonder reden. De stad is belangrijk voor het Buddhisme, omdat de vijgenboom hier staat waar Buddha zijn verlichting vond. Het is een pelgrimsoord waar vele buddhisten minimaal 1 keer per jaar naartoe komen.  In de stad zijn een aantal Stoepa’s gebouwd, waarbinnen belangrijke vondsten en Buddhabeelden bewaard blijven.

Om het totaal te kunnen bekijken hebben we een fiets gehuurd en zijn we op pad gegaan. Anders dan bij andere belangrijke bezienswaardigheden over de wereld waren er weinig toeristen die hetzelfde in gedachte hadden en hebben we bijzonder kunnen genieten van de bedrijvigheid van de lokale mensen en buddhisten en zelfs een ceremonie gezien.

De reis is gegaan langs vele reuines waar hier en daar wat uitleg in het Engels stond, tot aan de vijgenboom die met gouden steigerarmen overeind gehouden wordt. Om uiteindelijk uit te komen bij de grootste Stoepa in Anuradhapura (op de foto’s met de prachtig geschilderde olifanten rondom) Mensen in prachtige kledij en zelfs in uniform, maar ook invaliden mensen die ondersteund werden door familie om naar binnen te gaan. Een jongen puber jongen die door zijn vader richting Buddha werd “ geduwd” met toch wel een soort strenge blik, van: “ Ja, ga het maar uitleggen wat je hebt gedaan” De puberjongen gaf toe en deed wat zijn vader van hem vroeg. Mooi om te zien dat het de mensen zo inspireerd om op deze plek te zijn en dat wij er voor even deel van uit hebben mogen maken.

Anuradhapura naar Kalpitiya

Verder met de bus (helaas) van het toch ietswat stoffige Anuradhapura richting de zee bij Kalpitiya. Deze plaats staat bekend om het kite surfen en dit wilden we graag gaan proberen.

Na een lange busreis en een vervolg met tuktuk over een behoorlijke hobbelige weg (duidelijk nog niet voorbereid op de enorme hoeveelheden toeristen op zoek naar een kite surf bestemming weg) bleek de nieuwe weg te zijn weggespoeld door de grote hoeveelheid regen. Op dit moment was er nog geen geld beschikbaar om de weg te herstellen, maar hopelijk zou dit snel gaan gebeuren, vertelde de jonge tuk tuk chauffeur en tevens kite surf leraar ons.

Uiteindelijk aangekomen bij het strand waar het dan allemaal zou moeten gebeuren, geen kites in de lucht..

Blijkt er al weken niet voldoende wind te zijn.

Jammer, Jammer, Jammer, maar helaas hebben we niet veel geluk gehad met Sri Lanka voor wat betreft omstandigheden. Al met al is het (nu) nog een rauw land met mensen die zeer vriendelijk (en over het algemeen behoorlijk stoned) zijn. Het land is goed bereisbaar, vooral als het per trein kan is het redelijk ontspannend en vooral een ervaring midden tussen de locals!

Ps. de reisverhalen komen eraan, vergeet vooral de rest van de foto's niet te bekijken!